Ceann cait (brí 1.1). Snoíodh a bhun i gcruth éadain chait.
  • IPA: /cɑun̪ˠ kɑtʲ/

  Ainmfhocal

ceann cait, fir.¹ (gu. & ai. cinn chait, gi. ceann cait)

  1. Píosa adhmaid throm a ghobann amach saghas cothrománach ó gach slios cinn an bháid. Úsáidtear é ancaire a ardú is a isliú, agus ceanglaítear an t-ancaire le deireadh an chinn chait mura mbítear é ag úsaid.
  2. Gné ornáideach ar dheireadh píosa adhmaid mar sin, snoite i gcruth éadain chait.
  3. (Ríocht Aontaithe, canúnta) Noidín iarnchloiche a bhfuil conablaigh iontaisí ann.
  4. (S.A.M.) Cineál briosca.